Vandaag is mijn oudste dochter 8 jaar geworden! De slingers hangen nog, maar de taart is op en de cadeautjes zijn uitgepakt. Even ga ik zitten en kijk om mij heen. Niet te geloven dat mijn kleine meisje alweer 8 jaar is geworden. Opeens denk ik terug de aan het moment dat ik 8 jaar werd, het moment waarin ik mijn moeder verloor…
De dag dat ik 8 jaar werd
Heel veel van die tijd weet ik er niet meer. Ik herinner mij natuurlijk dat mijn moeder ziek was. Ze had eierstokkanker en moest regelmatig naar het ziekenhuis. Daar heb ik toch ook wel leuke herinneringen aan, want ik kreeg daar Spa Groen drinken en dat hadden we thuis niet. Ook was ze vaker thuis, al lag dan ook wel vaker in bed. Maar dat gaf niets, want we vierde Sinterklaas gewoon gezellig met z’n alle in bed. Toen mijn 8e verjaardag eraan kwam, beloofde zij en mijn vader plechtig dat wat er ook zou gebeuren, mijn verjaardag gewoon gevierd zou worden. Ik vond dat maar een gekke belofte, want natuurlijk zou mijn verjaardag doorgaan, ik werd tenslotte 8.
De aanloop
In de week voor mijn verjaardag mochten ik en mijn zusje haar opeens geen nachtzoentje meer geven. Ze was te moe. Die ochtend, 3 dagen voor mijn verjaardag, ging mijn vader heel vroeg al naar beneden. Mijn zus en ik waren allebei ook al wakker en vroeg meteen of we mee mochten. Beneden op de bank vertelde hij het slechte nieuws aan ons; mama is dood.
We mochten nog even bij haar kijken. Ze lag vredig te slapen in het hoge ziekenhuis bed. Omdat ik het zo onwerkelijk vond, vroeg ik mijn vader of hij wel naar haar hart had geluisterd had. Want alleen als dat niet meer klopte, ben je pas echt dood, dat had ik op school geleerd. Zo werkt kinderlogica. Ook had ik mij toch al een beetje voorbereid op haar overlijden. Er zat namelijk een jongetje in de klas en zijn moeder had ook kanker gehad en was dood gegaan van wie de moeder ook dood was gegaan aan kanker. Hij had nu gewoon een stiefmoeder.
En toen was alles anders
D
e dagen naar haar dood verliepen uiteraard raar. Ik herinner mij dat mijn opa heel hard moest huilen. Mijn vader liet ons meezoeken naar een urn om het as te bewaren. Dat mocht in de klas naar voren moest komen toen de juf het aan de de kinderen in de klas vertelde.
Maar niet onbelangrijk, ik werd 8 jaar! En net als alle andere jaren waren er hingen slingers in de kamer, was er taart en kreeg ik veel cadeautjes. De dag na haar crematie hing mijn vader opnieuw de vlag uit, maar deze keer niet halfstok, maar voor mijn verjaardagsfeestje. Het dorp waar ik woonde sprak er schande van, maar ik vond het niet meer dan normaal, want wat er ook zou gebeuren, mijn verjaardag ging door, dat was mij beloofd.
Vandaag wordt mijn dochter 8 jaar
Nu kijk ik naar de slingers en de cadeautjes en denk aan mijn kleine meisje in haar bed. Volop genoten heeft zij vandaag en is goed verwend. Ze heeft hier weken naar uitgekeken. Er zijn plannen voor de traktaties gemaakt en verlanglijstjes gemaakt met alle cadeautjes die ze graan wilde krijgen. Geen haar op haar hoofd, die ook maar dacht dat er iets tussen zou kunnen komen en haar feestje niet door zou gaan. Net als ik, 30 jaar geleden.
Trots kijk ik terug op mijn vader en mijn familie en zijn vrienden. Hoe sterk stonden zij in hun schoenen om alles rond om het overlijden van mijn moeder te regelen, maar mijn belangrijkste dag van het jaar niet te vergeten. Mogelijk heeft deze beslissing bijgedragen aan het feit dat ik mijn moeders dood goed heb kunnen verwerken.
Ik droog mijn tranen en ruim de laatste glazen op. En ga ik extra genieten van elke dag die ik samen met mijn dochter(s) heb.
Alyt van der Heide says:
Wat een heftig verhaal. En zo knap van je vader dat je “gewoon” je verjaardag heeft gevierd. En nu je dochter de leeftijd heeft bereikt waarop jij je moeder verloor…. een verjaardag met een heel dubbel gevoel, lijkt mij. Maar net als 30 jaar geleden heb jij het feestje gevierd van je dochters 8ste verjaardag.
MetMirjam says:
Ik lees dit met tranen in mijn ogen.. Wat heftig!! Zo kan een 8e verjaardag een heel confronterende zijn.. Wat mooi dat je vader die keuze maakte!
MetMirjam onlangs geplaatst…10 dingen die ik deze herfst wil doen met mijn peuter
Manon says:
Ik heb een traantje weggepinkt. Proficiat en nog meer wat een geweldige ouders heb/had je. En grootouders.
Britt says:
Poeh Fleur…. Tranen in mijn ogen. Zo verdrietig en tegelijkertijd zo mooi en waardevol hoe je vader hier mee om is gegaan. X
Marguerita says:
Pfff wat heftig Fleur. Sterkte, extra moeilijk deze verjaardag van je meisje. Ook ik zit met tranen in mijn ogen, wat ongelooflijk verdrietig… Dikke knuffel en gefeliciteerd met je dochter!
Marguerita onlangs geplaatst…Gastblog: Kinderzwerfboeken in Dierenpark Amersfoort
Batboy says:
Ik heb er tranen van in mijn ogen en een brok in mijn keel bij het lezen van je verhaal.
Batboy onlangs geplaatst…Glibbi Slijmbad
Ivo says:
Mooi geschreven, super dikke knuffel voor jullie allemaal
Frederique says:
O man wat verschrikkelijk om te lezen. Vooral omdat je het vanuit de ogen van een kind beschrijft. Wat moet dat erg zijn geweest 🙁 maar wat heb je het mooi beschreven. En wat goed van je pa! Gefeliciteerd met je dochter, maak er wat moois van!
Frederique onlangs geplaatst…Persoonlijk enzo op zondag
Nico en Caroline says:
Lieve Fleur
Wij zullen het ongelofelijk droevige
verlies van jouw dappere moeder nooit
vergeten.
Gefeliciteerd met de verjaardag van Maud.
Fijn dat wij het zo goed hebben met elkaar
en dat wij jullie zo vaak mogen zien.
Nico en Caroline Kooij – Veldkamp
Ilse van Kreanimo says:
Pffff wat een droevig verhaal. … Maar ook met het mooie kantje dat jij er nog wel bent bij verjaardag 9.
Moedig om dit te schrijven.
Ilse van Kreanimo says:
En 10 en 11…. zo bedoel ik hè.
Merel says:
Ook ik zat met tranen in mijn ogen te lezen. Ontzettend mooi dat je vader toch je verjaardag heeft laten doorgaan; hoe moeilijk dat ook geweest moet zijn voor hem.
Kan me voorstellen hoe dichtbij zo’n moment weer komt als je eigen dochter jarig is… Dikke knuffel! En (nog) gefeliciteerd met je meisje.
Merel onlangs geplaatst…7 leuke uittips voor de herfstvakantie!
Oyas says:
Wauw heftig verhaal zeg.. Moest er een klein traantje bij wegpinken nadat ik mijn vader heb verloren van het voorjaar.. Ondanks dat proficiat en nog steeds heel veel sterkte met het verlies van je moeder.
Zorg goed voor die kleine!
Fleur says:
Wat een heftig en mooi verhaal. Ik lees het wat later (via het blogfeestje), maar alsnog gefeliciteerd met je dochter. Dikke knuffel!
Fleur onlangs geplaatst…Top 3 van blogfeestje #12 – blogfeestje 13
MaMa TeiGetje Silvy says:
Ik word er helemaal emotioneel van… Heb je je dochter dit verteld? Misschien later als ze groter is, nu zal ze het nog niet zo goed beseffen… Sterkte! En geniet van je kleintjes! Elke dag, elk moment!
Sjoukje - meergeldminderstress.nl says:
Wat heb je dit mooi opgeschreven. Ik heb er echt tranen van in mijn ogen. En wat ontzettend knap van jouw vader om toch gewoon die vlag uit te hangen en jouw verjaardag te vieren. Heel bijzonder.
Fijn dat je dit gedeeld hebt.
Sjoukje – meergeldminderstress.nl onlangs geplaatst…Schulden? Welke betaal je eerst? (Met praktijkvoorbeeld)
Nicole says:
Wat moet dat moeilijk zijn geweest voor je vader en andere familieleden. Maar wat hebben ze daar goed aan gedaan zeg! Prachtig geschreven..
Nicole onlangs geplaatst…5 persoonlijke verhalen | Uitslag blogfeestje #13
Rory says:
Jeetje Fleur, ik heb de tranen in mijn ogen staan. Wat heeft je vader en je familie om je heen dit ontzettend goed gedaan. Wat moet het moeilijk zijn geweest, maar wat ik zo mooi hieraan vind is dat ze er echt voor jou zijn geweest. En je moeder hebben geëerd. Op deze manier voelt het – voor mij – alsof zij ook bij je verjaardag is geweest. Noem mij emotioneel, maar dit zijn de (mooie) dingen waar ik aan denk bij een ontzettend verdrietige gebeurtenis als dit. Mooi geschreven lieve Fleur…
Rory onlangs geplaatst…Frozen Sisters Forever + winactie!
Kool-Family says:
Tranen in de ogen! Wat een fantastische papa!
Rory says:
Ik lees het weer en opnieuw staan de tranen in mijn ogen. Wat heeft je vader het goed gedaan. En ‘poep aan’ dat het dorp er schande van sprak. Ik vind het een dappere en tegelijkertijd kwetsbare actie. Maar ook intens lief, want er spreekt zoveel liefde uit van hem aan jou. Wat moet dit extra moeilijk zijn om nu te lezen en herleven. Ik wil je een hele dikke knuffel geven. En heel veel sterkte in deze tijd.
Iris says:
Mooi geschreven zeg. Mooie ode aan je vader. Veel sterkte toegewenst
Lisanne says:
Wat een mooi geschreven verhaal. Ik word er echt een beetje emotioneel van. Wat is je vader een sterke man. Geniet van je meisjes en gefeliciteerd met je dochter?
Marieke says:
Wauw, wat heftig zeg. En wat dapper dat je vader ondanks het grote verdriet om je moeder toch in staat was om het te vieren. Want ja je moeder had het beloofd!
En ondanks dat het 30 jaar geleden is, een hele dikke knuffel voor jou! X
Nicole Orriëns says:
Dat is niet niks zeg! Ik wist dat niet dat je je moeder al zo jong verloren had! Het lijkt me heel bijzonder om dan je eigen dochter 8 te zien worden….
Lisanne Bons says:
Jemig, ik weet uit een eerder verhaal dat je heel jong je moeder bent verloren. Maar wat moet dit een heftig moment zijn. Gefeliciteerd met jouw meisje en koester de mooie dag met je gezin❤
Annick says:
Dank je wel dat je dit hebt willen delen. Mijn gedachten gingen direct terug naar toen ik 12 werd en mijn moeder een aantal weken daarvoor was overleden. Van mij hoefde mijn verjaardag niet. Waarom feest vieren als zij er niet meer was. Mijn familie en klas dachten er anders over. Ik werd thuis opgehaald door de hele klas om samen naar school te gaan en het huis zat smiddags vol visite. Het is de verjaardag die voor mij nu een warme herinnering is geworden.
Lieve groet,
Annick
Fleur says:
Wat fijn dat ze dat toch nog voor je geregeld hadden. Ik was wat jonger en kon me niet voorstellen dat mijn verjaardag niet zou doorgaan. Ik ben ook blij dat mijn vader het dan ook gewoon heeft laten doorgaan. Klinkt raar maar het heeft voor mij ook zeker bijgedragen aan de verwerking