Tijdens ons weekendje Maastricht zagen we dat de nieuwste film van Quentin Tarantino al in een voorpremiere gedraaid werd bij Pathe. Niet echt de eerste film waar ik voor zou kiezen, maar er was eigenlijk ook niets iets anders om te gaan zien. Bridges of Spies hadden we al gezien (lees de review hier) en Mannenharten 2 zou ik nog met vriendinnetjes gaan zien.
Het verhaal (geen spoiler)
In de achtste film van Quentin Tarantino zien we Major Marquis Warren (Samuel L. Jackson) en John Ruth (Kurt Russell) (mooie oude mannen geworden) als 2 gevaarlijke premiejagers ten tijden van de Burgeroorlog in het winterse Wyoming. Ze komen elkaar tegen in een sneeuwstorm en tegen beter weten in laat John Major Marquis meerijden in zijn wagen. Onderweg pikken ze ook nog de nieuwe sheriff Chris Mannix (Walton Goggins) op van Red Rock (het plaatsje waar ze hun premie hopen te innen). Ze kunnen dus niet anders dan hem meenemen. Naast de mannen zit er ook een dame in de wagen, Miss Daisy Domergue (Jennifer Jason Leigh). Zij blijkt een moordenaar te zijn en opgepikt door John. Zijn reputatie is dat hij zijn criminele levend inlevert om ze zelf te zien hangen aan de galg. Zijn bijnaam is dan ook The Hanging Man. Door de sneeuwstorm komen ze vast te zitten in Minnie’s Haberdashery (pleisterplaats). Minnie en haar man Sweet Dave blijken er zelf niet te zijn. De Mexicaan Bob (Demián Bichir) die op de tent past, zijn ze een paar dagen naar haar moeder in de bergen. Major Marquis Warren vertrouwd het niet helemaal. In de Haberdashery (vond ik het mooiste woord uit de film) schuilen ook Oswaldo Mobray (Tim Roth), toevallig de beul van Red Rock, Joe Gage (Michael Madsen) en een oude generaal Sandy Smithers (Bruce Dern) Deze blijkt ook nog een link te hebben met Major Marquis Warren, behalve dat ze in de Civil War tegenover elkaar in het slagveld stonden. Dat er iets niet pluis is blijkt al snel, als iemand de koffie vergiftigd…..
Tot aan daar het verhaal en de rest moet je maar zelf gaan zien
Conclusie; tot aan daar dacht ik dat het qua bloed en ranzigheid nog allemaal wel meeviel en werd ik meegenomen door het verhaal en de mooie beelden met de indringende muzikale bijdrage van de legendarische componist Ennio Morricone. Maar dat veranderde al snel. Bloed en ellende worden je ook zeker in deze Quentin Tarantino flim niet bespaard! Als je een zwakke maag hebt, moet je deze deze film overslaan. Ik moet na afloop echt weer even op zoek naar mijn eetlust.
De film duurt ook 3 uur, dat is lang, maar ik vond het zeker geen straf en de film is ook zeker niet langzaam. Hoewel de scenes voor het grootste deel zich afspelen in de hut van Minnie, blijft het verhaal je absoluut boeien en er zat ook zeker erg grappige scenes in.
En dan zou ik nog bijna vergeten dat ook Channing Tatum zijn opwachting maakt in de film.